De roos was altijd al de koningin van de tuinen. We vinden haar als struik, klimplant en langs rozenranken. Ze kent een brede waaier aan bloemen, in heel wat kleuren en vormen (groot of klein, in bosjes, kroppen of alleenstaand, enkelvoudig of dubbel).
In Italië vinden we meer dan 30 soorten wilde rozen, met onder andere de R. canina (de meest voorkomende), de R. gallica, de R. Glauca, de R. pendulina of de R. alpina (komt vooral voor in de Alpen en de noordelijke Apennijnen) en de R. sempervirens.
De rozen worden normaal onderverdeeld op basis van de volgende catalogisering:
- Botanische rozen: groeien in het wild en bloeien meestal maar één keer. Ze produceren veel uitlopers en vormen zo door elkaar groeiende struiken met lange en buigzame takken en bloemen met kleurschakeringen tussen wit en roze;
- Oude rozen: geclassificeerd op basis van historische, botanische en genetische parameters. Soms zijn de resultaten onduidelijk, door een vaak onzekere oorsprong. De kleur van de antieke rozen gaat van wit over alle schakeringen van roze tot karmozijnrood en paars. Vaak bloeit de roos slechts eenmalig maar wel weelderig;
- Moderne rozen: ontstaan in 1867 dankzij de kruising “La France”. Ze bestaan in bijna alle kleuren van het volledige spectrum met uitzondering van donkerblauw. Deze rozen bloeien gewoonlijk heel lang, tot in de late herfst.
In Italië speelden rozen al in het antieke Rome een belangrijke rol binnen de tuinen. Na de val van het Romeinse rijk kende de rozenkweek een teloorgang en was de roos enkel nog aanwezig in de tuinen van het hof, van de adel en bij de kloosters.
Veel Italiaanse tuinen verrijken zich met schitterende rozentuinen, vaak als collecties, zoals het geval is in de botanische tuinen.
Naast het decoratief aspect mogen we niet vergeten dat rozen historisch gezien ook in de landbouw altijd een centrale rol innamen; in de wijngaarden heerst ook nu nog de goede gewoonte om rozen te planten bij het begin van een rij wijnstokken, als het ware als verklikkers, omdat ze als allereerste eventuele symptomen van ziektes vertonen.
